Marzec jest dla historii krakowskich Żydów miesiącem szczególnym. To czas kiedy zakładano i kiedy likwidowano getto Żydowskie, funkcjonujące na terenie Podgórza w latach 1941-1943. Podczas tego okresu niemiecki okupant swoimi działaniami, realizując politykę terroru wymordował większość tutejszych Żydów. Apteka Pankiewiczów znalazła się wewnątrz murów getta, w samym jego centrum. W skład pracującego w niej zespołu, oprócz właściciela, wchodziły: Irena Droździkowska, Aurelia Czort i Helena Krywaniuk. Wszyscy oni stworzyli w aptece miejsce niezwykłe, w którym nie tylko można było zaopatrzyć się w niezbędne leki, ale także będące azylem dla represjonowanych, lokum debat naukowych, spotkań elit, punktem nielegalnych kontaktów, konspiracyjnym miejscem aprowizacyjnym.
Interaktywna wystawa odkrywa przed zwiedzającymi wstrząsające losy tysięcy istnień ludzkich. W szufladach aptecznych zakamarków ukryte zostały cierpienia i przerażająca codzienność młodych i dorosłych mieszkańców krakowskiego getta. Z licznych filmów dokumentalnych wyłania się opowieść o ich życiu relacjonowana przez nielicznych, którym udało się przetrwać tą wojenną pożogę. Między zgromadzonymi eksponatami muzeum można również zobaczyć medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, który został wręczony Tadeuszowi Pankiewiczowi w 1983 r. Jest to najwyższe izraelskie odznaczenie cywilne nadawane nie-Żydom, przyznawane przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu Jad Waszem w Jerozolimie. Na medalu widnieje pochodzący z Talmudu napis „Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat”.
Uzupełnienie wyobrażenia Holocaustu stanowią dwie wystawy plenerowe na Placu Bohaterów Getta stojące pośród wyjątkowego pomnika autorstwa Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka – 70-ciu surowych krzeseł, z których każde symbolizuje jeden tysiąc Żydów zamieszkujących Kraków przed II wojną światową. Instalacje te to: Przerwana historia. Losy krakowskich Żydów w czasie II wojny światowej oraz Getto przestało istnieć. W 80. rocznicę likwidacji „żydowskiej dzielnicy”. Ekspozycje dobitnie ilustrują tragedię Żydów w okupacyjnym Krakowie. Przez plac przewijają się tysiące zwiedzających. Dla większości z nich prezentowane obrazy to jedynie historia, często już sprzed kilku pokoleń, być może bez żadnych powiązań genealogicznych, jednak zawsze budząca głębokie emocje. Nasi uczniowie również byli nie mniej przejęci. To „ludzie ludziom zgotowali ten los”. Oby nigdy więcej…
„Cisza cmentarna zalegała wyludnione ulice i opustoszałe domy getta. Z każdego kąta, z każdej ulicy, z każdej sieni wiała pustka. Z każdego zaułka padało przekleństwo na naród, który zrodził tylu zbrodniarzy.” Tadeusz Pankiewicz
prof. dr Beata Sobocińska, wychowawca kl. 3b
Najnowsze komentarze